بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
روزنامه ‌آلوده به بخشش‌های شهرام جزایری (مفسد اقتصادی دوره موسوم به اصلاحات) به بهانه پرونده چای دبش، علیه شهید رئیسی و اقدامات ضد فساد وی عقده‌گشایی کرد.

روزنامه اعتماد نوشت: «فساد 3/7 میلیارد دلاری چای دبش در دوره دولت آقای رئیسی در ذهن نمی‌گنجید. اول به این دلیل که اقتصاد ایران و ارزهای دولتی در یک تنگنای عجیبی قرار داشت، پس دستور پرداخت ارز باید خیلی سختگیرانه می‌بود. برای نمونه در مقطعی از آن دولت، شیرخشک کمیاب شد، چون 60 میلیون دلار ارز برای واردات آن تخصیص نیافته بود. در چنین فضایی نه 2 و 3 برابر بلکه 62 برابر این رقم را برای واردات چای و ماشین‌آلات آن اختصاص دادند که باورکردنی نیست. آن هم وارداتی متقلبانه که در عمل چیز مهمی وارد نمی‌شود. دوم؛ آقای رئیسی برای رسیدن به پاستور، برنامه مبارزه با فسادی را در قوه قضاییه آغاز کرده بود که در قالب دادگاه‌های ویژه مبارزه با فساد اقتصادی و فراتر از قوانین جاری عمل کرده و چند نفر را با سر و صدای فراوان اعدام و بقیه را به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم کردند. البته بعداً و در رسیدگی‌های دقیق و قانونی تعدادی از این احکام نقض شدند. بنابراین تصور می‌رفت که چنین شخصی در دولت خود ریشه‌های فساد را نیز خشک کند، نه آنکه بزرگ‌ترین فساد اقتصادی را در همان ابتدای دولت شاهد باشیم. در دوره ریاست قضایی رئیسی کلی افراد اعدام و زندانی شدند ولی نوبت مدیریت خودش که شد زیردستان و حتی وزیرش، تره هم برای امکان اعدام شدن خرد نکردند. گویی آن اعدام‌ها و زندان‌ها هیچ تأثیر بازدانده‌ای در وقوع این فساد نداشته است.»
درباره این نوشته اعتماد گفتنی است که شروع تخلف و فساد واقع شده در پرونده چای دبش در دولت آقای روحانی بوده و در دولت آقای رئیسی ادامه یافته است. موضوع مهم در این میان این است که تخلف و فساد رخ داده، از سوی خود دولت شهید رئیسی کشف شد و متهمان به دستگاه قضائی معرفی شدند. در همین حال وزیر جهاد کشاورزی از سمت خود برکنار شد، درست بر خلاف برخورد قبیله‌ای که مدعیان اصلاحات با متهمان و مقصران مشابه در دولت‌های خاتمی و روحانی انجام دادند و از پشت متخلفان و مقصران و متهمان در آمدند. نویسنده اعتماد که خود یک‌بار اطلاعات محرمانه را به بیگانگان فروخته، عمداً این تفاوت را کتمان می‌کند.
گفتنی است که با موضوع مبارزه با فساد دو گونه می‌توان روبه‌رو شد. «جناحی و قبیله‌ای»، یا «عدالت خواهانه». رویکرد قبیله‌ای، فساد را قرمز و آبی می‌کند تا اگر متهم از قبیله خودش بود، به هر قیمت پشتیبانی کند و دست محکمه و قانون به او نرسد؛ اما اگر از دیگران بود، هیجانی شود و هو کند. در رویکرد دوم، باید با متخلف -هر که هست- با رعایت تمام حدود شرعی و قانونی برخورد شود.
باید به یاد گردانندگان روزنامه اعتماد آورد که وقتی کرباسچی شهردار تهران به دادگاه احضار شد، پنج ساعت از جلسه رسمی دولت خاتمی به حمایت علنی از او اختصاص یافت و در وزارت کشور، «ستاد حمایت از کرباسچی» تشکیل دادند! یا هنگامی که پرونده اختلاس 14 هزار میلیاردی صندوق فرهنگیان به جریان افتاد، رئیس دولت متبوع‌شان (روحانی) آبان‌ماه 95 گفت: «بعضی‌ها بالا و پایین کردن فساد برای‌شان لذت‌‌بخش است! اگر دستگاهی وامی داده و آن پول شده بدهی معوق، نمی‌دانم چرا خوش‌شان می‌آید بدهی معوق را بگویند اختلاس»!
اگر دولت رئیسی در مبارزه با فساد چای دبش پیشقدم شد، قبل از آن، رئیس دولتی داشتیم که تهدید می‌کرد اگر دست به برادرم بزنید، جنگ می‌شود(!) آقای محسنی اژه‌ای (معاون اول وقت قوه قضائیه)، 
24 اردیبهشت 1396 درباره احضار حسین فریدون (دستیار رئیس‌جمهور وقت) و فشار رئیس دولت خبر داده بود: «کسانی گفتند اگر فلان کس را قبل از انتخابات احضار کنید، ما اعلان جنگ می‌کنیم. ولی ما تسلیم نشدیم‎. برخی که خودشان قائل بودند که باید افراد علنی مجازات شوند، امروز حرف‌های دیگری را مطرح می‌کنند».
پس از آن هم که حکم دادگاه فریدون، در تاریخ 9 مهر 1398 صادر، و او 24 مهر راهی زندان شد، آقای روحانی بشدت عصبانی شد. او در سخنرانی‌های عمومی در یزد و کرمان، به قوه قضائیه حمله کرد. چند روز بعد هم، بلوای آبان با سه برابر کردن قیمت بنزین برپا شد؛ بلوایی که سردبیر فعلی هم میهن درباره‌اش گفت گران کردن بنزین و حمله به رئیس قوه قضائیه، برای عصبانی کردن بیشتر مردم و قمار برای مذاکره دوباره با آمریکا بود.
اما آقای محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضائیه (که خط قرمزی در مبارزه با فساد نمی‌شناسد) خرداد ماه امسال، در جمع دانشجویان دانشگاه یاسوج و درباره پرونده تخلفات چای دبش شهادت داد: «شاید برخی از مطالب به گوش شما نرسیده باشد. در مورد چای دبش آن کسی که مسئله را از روز اول پیگیری و مطرح کرد، خود دولت بود. معاون اول به محض شنیدن خبر موضوع را پیگیری و دنبال کرد و بعضی از افراد را جابه‌جا کردند. بازرسی ویژه دولت هم موضوع را پیگیری کرد. وزارت اطلاعات تمام قد وارد این موضوع شد سازمان بازرسی کل کشو هم موضوع را دنبال می‌کرد».
موضوع بعدی، اتهام روزنامه زنجیره‌ای به شهید رئیسی است با این ادغای دروغین و ناجوانمردانه که «آقای رئیسی برای رسیدن به پاستور، برنامه مبارزه با فسادی را در قوه قضاییه آغاز کرده بود که در قالب دادگاه‌های ویژه مبارزه با فساد اقتصادی و فراتر از قوانین جاری عمل کرده و چند نفر را با سر و صدای فراوان اعدام و بقیه را به زندان‌های طولانی ‌مدت محکوم کردند. البته بعداً و در رسیدگی‌های دقیق و قانونی تعدادی از این احکام نقض شدند».
سابقه 40 ساله آقای رئیسی در بخش‌های مختلف دستگاه قضائی و در مبارزه با مفسدان دانه درشت کاملاً روشن است و باید بررسی کرد که چرا اعتماد به نیابت از مفسدان زالو صفت و مجازات شده علیه دستگاه قضائی و شهید رئیسی عقده‌گشایی می‌کند. نفس اینکه شهید رئیسی تخلف و فساد رخ داده در ذیل وزارت جهاد کشاورزی دولت خود را به دستگاه قضائی گزارش داده و وزیر را برکنار کرده، نشان می‌دهد که نگاه آن شهید به موضوع مبارزه با فساد، برخلاف سیاست‌بازان مدعی اعتدال و اصلاحات، نگاه اصولی بوده است. در دادگاه‌های برگزار شده نیز ابتدا اصل بر رعایت دقت و ضوابط قانونی بوده است.