بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - خراسان / « ماجراهای«4200 تومانی لعنتی» » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سید جلال فیاضی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 هنوز غول چراغ جادوی جهانگیری در اقتصاد ایران سه ماهه نشده بود که در یادداشت -26 تیر 97- در همین ستون با عنوان «این 4200 تومانی لعنتی» ابعاد فساد آفرین این مولود نامبارک در اقتصاد ایران را برشمردم؛ اما کو گوش شنوا؟!
آن روزها «4200 تومانی لعنتی » را «ارز جهانگیری» می‌خواندند و امروز این غول سه ساله با عنوان «ارز ترجیحی» به یکی از چالش‌های جدی بودجه 1401 بین دولت و مجلس تبدیل شده است.
موافقان حذف ارز ترجیحی بر این باورند که این نوع ارز - آن هم با این میزان تفاوت نرخ با بازار آزاد - مرکز رانت و فساد است و آثار آن در سفره مردم آشکار نمی شود و اصولاً ارز چند نرخی در یک اقتصاد سالم معنا و مفهومی ندارد.
اما مخالفان معتقدند، حذف ارز ترجیحی بدون اندیشیدن تمهیداتی برای آثار تورمی آن، موجب جهش شدید قیمت‌ها و در نتیجه یک تورم وحشتناک خواهد شد و از طرف دیگر اقتصاد کشور هنوز یک اقتصاد سالم و تثبیت شده نیست که بتوان با نسخه اقتصادهای سالم آن را مدیریت کرد. آن ها از گوشت 300 هزار تومانی، مرغ 100 هزار تومانی، بنزین 20 هزار تومانی و... در صورت حذف ارز ترجیحی خبر می دهند.اگر دیدگاه مخالفان و موافقان حذف ارز ترجیحی را مورد کنکاش و ارزیابی دقیق قرار دهیم به این باور می‌رسیم که هر دو طرف به نوعی درست می‌گویند؛ ارز ترجیحی طی سه سال گذشته منشأ فسادهای بزرگ بوده است و برخی از صاحبان قدرت و ثروت و نیز بعضی از افراد با نفوذ و دارای امضای طلایی را به ثروت‌های کلان و باد آورده رسانده است، اگرچه هیچ گاه اسامی ازمابهتران- که این‌ «4200 تومانی لعنتی» را بلعیدند و روی آن یک لیوان آب خنک نوش جان کردند وآب هم از آب تکان نخورد- منتشر نشد. لذا موافقان حذف ارز ترجیحی براین باورند که بااین اقدام غده چرکین فساد ارزی جراحی می شود و با «تک نرخی شدن ارز» بازار رانت‌خواری از سکه خواهد افتاد، اما این گروه از راهکارهای مسدود کردن مجاری فساد و ایجاد ساختار نظارتی مطمئن و سالم در زنجیره تخصیص ارز تا مصرف کننده سخن نمی‌گویند و برای شفافیت، اصلاح ساختارها و نظارت دقیق که می تواند فضا را برای مفسدان و رانت خواران ناامن کند برنامه مدونی ارائه نمی دهند و مشخص نمی کنند؛ چه تضمینی وجود دارد که دوباره ارز چند نرخی در اقتصاد ایران اژدها وار سر برنیاورد!
در مقابل، مخالفان حذف ارز ترجیحی بر این باورند که اگر چه فساد در این زمینه غیرقابل انکار است ولی به هر حال بخشی از ارز4200 تومانی وارد چرخه اقتصاد کشور شده است و گرنه باید شاهد جهش قیمت کالاهای اساسی بودیم. به عنوان نمونه اگرچه قیمت‌مرغ با ارز ترجیحی باید 10 هزار تومان باشد ولی اکنون 30 هزار تومان است، اما با حذف کامل ارز ترجیحی پیش بینی مرغ 70 تا 100 هزار تومانی می‌شود. بنابراین باتوجه به این که بخشی از ارز ترجیحی در چرخه اصلی قرارگرفته به طور نسبی قیمت‌ها کنترل شده است. بنابراین حذف ارز ترجیحی باید همراه با راهکارهای جدی برای پیشگیری از تاثیرات منفی آن بر اقتصاد کشور باشد.
تردیدی نیست که مخالفان و موافقان حذف ارز ترجیحی – هر دو - از روی دلسوزی سخن می‌گویند و نگران تبعات منفی این اقدام هستند. روشن است که هم حفظ ارز ترجیحی و هم حذف آن تبعات جدی دارد بنابراین در این زمینه دونکته را یادآور می‌شوم:
1- از تصمیم گیری شتاب زده در این خصوص پرهیز و از نظر اقتصاددانان و متخصصان دلسوز برای جست وجوی راهکارهایی که این جراحی عمیق اقتصادی کمترین جراحت را برای معیشت مردم داشته باشد، کمک گرفته شود.
 2- تبعات تورمی حذف ارز ترجیحی در صورتی که برای جلوگیری از گرانی ناشی از آن تدبیری اندیشیده نشود، فقط اقشار آسیب پذیر و یارانه بگیران را با مشکل مواجه نمی کند بلکه معیشت اقشار متوسط را هم تحت تاثیر شدید قرار می‌دهد و سقوط آن ها به دهک‌های فقیر جامعه اجتناب ناپذیر خواهد بود.
برخی قیمت های پیش بینی شده نشانگر آن است که خط فقر قطعاً از 10 میلیون تومان فعلی – صرف نظر از شوخی رسانه ای معاون وزیر کار برای ادعای خط فقر چهار یا پنج میلیون تومانی - می تواند به بالای 20 میلیون تومان افزایش یابد. بنابراین پیش‌بینی می‌شود حداقل 8 دهک جامعه نیاز به حمایت داشته باشند و تمهیداتی نظیر افزایش یارانه یارانه بگیران کافی نخواهد بود بلکه باید یا چند دهک دیگر از جامعه نیز به فهرست یارانه بگیران اضافه شوند یا تمهید مشخص و مطمئنی برای مهار آثار تورمی این جراحی اقتصادی اندیشیده شود.
مردم انتظار دارند در تعامل دولت مردمی و مجلس انقلابی ماجراهای «4200 تومانی لعنتی» به سرانجامی برسد که گره کور دیگری بر اقتصاد کشور افزوده نشود و سفره مردم را کوچک وکوچک تر نکند.