بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - اطلاعات / «سخنان محمود عباس و تأثیرات منفی آن» عنوان یادداشت روز در روزنامه اطلاعات به قلم جمیله کدیور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
نوزده ماه پس از شروع دور جدید نسل کشی در غزه، سی و دومین جلسه شورای مرکزی فلسطین که برخی از جناح ها و شخصیت های برجسته سیاسی تصمیم به تحریم آن گرفتند، روز چهارشنبه وپنجشنبه 23و24 آوریل در رام الله با هدف ایجاد پست جدیدی با عنوان «معاون رئیس کمیته اجرایی» برگزار شد. شورای مرکزی با اکثریت قاطع روز پنجشنبه برای اولین بار از زمان تأسیس سازمان آزادیبخش فلسطین در سال 1964، ایجاد این سمت را تصویب کرد که راه را برای جانشینی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین هموار کند. قرار است رئیس تشکیلات بعداً نام او را اعلام نماید.
در حالی که وزیر دارایی اسرائیل، بتسالل اسموتریچ، گفته سال 2025 سال الحاق کامل و اعمال حاکمیت اسرائیل بر کرانه باختری خواهد بود تا مانع از تشکیل کشور فلسطینی شود و تهدیداتی جدی کل قضیه فلسطین و تشکیلات خودگردان را که اکنون تنها بر کمتر از 10 درصد از اراضی کرانه باختری حاکم است، به خطر انداخته و رهبری تشکیلات با عدم مشروعیت و مخالفت در میان فلسطینی‌های کرانه باختری و گروه های فلسطینی مواجه است، شورای مرکزی فلسطین به جای واکنش فوری به اظهارات وجنایت های رژیم صهیونیستی طی 19 ماه گذشته در غزه و کرانه باختری، جلسه ای با موضوع انتخاب معاون رئیس تشکیل داد و رهبری تشکیلات در آن به جای دعوت به وحدت یا مقاومت، اظهارات شدیداللحنی علیه مقاومت فلسطینی، بخصوص حماس، همسو با اظهارات مقامات اسرائیلی عنوان کرد.
شورای مرکزی فلسطین که در سیزدهمین اجلاس شورای ملی فلسطین در مارس 1977 تأسیس شد، طی 19 ماه گذشته، از زمان جنگ غزه و جنایت های اسرائیل در غزه و کرانه باختری تشکیل جلسه نداده و این نشست، اولین جلسه این شورا طی این مدت است. آخرین نشست شورای مرکزی فلسطین پیش از جلسه اخیر، در فوریه 2022 برگزار شد. در آن نشست، شورای مرکزی تصمیمات مهمی اتخاذ کرد، از جمله: 
تعلیق به رسمیت شناختن اسرائیل، تا زمانی که اسرائیل کشور فلسطین را در مرزهای 4 ژوئن 1967 با پایتختی قدس شرقی به رسمیت نشناسد.
بازار
توقف کامل هماهنگی‌های امنیتی با اسرائیل.
اعلام غیرقانونی بودن حضور نیروهای اشغالگر و شهرک‌نشینان اسرائیلی در سرزمین‌های فلسطینی و درخواست برای خروج فوری آن‌ها.
تأکید بر لزوم اصلاح نهادهای سازمان آزادی‌بخش فلسطین.
تأکید بر لزوم گذار از مرحله تشکیلات خودگردان به مرحله حاکمیت یک دولت مستقل فلسطینی.
بر اساس شواهد و اطلاعات موجود، به رغم اظهارات هر از چندگاه رهبری تشکیلات خودگردان،هیچ کدام از تصمیمات فوریه 2022 شورای مرکزی فلسطین به دلیل ملاحظات سیاسی، امنیتی، فشارهای بین‌المللی و اختلافات داخلی اجرا نشد. هماهنگی‌های امنیتی با اسرائیل ادامه یافته، شهرک نشینی توسعه پیدا کرده و تعداد زیادی فلسطینی از فوریه 2022 تا 7 اکتبر 2023 و 870 فلسطینی بعد از 7 اکتبر 2023 در کرانه باختری توسط صهیونیست ها و 7 فلسطینی از جمله 2 نوجوان توسط تشکیلات خودگردان کشته شده و به این ترتیب به هیچ‌یک از مصوبات 2022 شورا عمل نشده است.
در نشست سی و دوم، شورا در غیاب جناح های اصلی مقاومت تشکیل جلسه داد. در حالی که رئیس‌ شورا مدعی شد به کمیته اجرایی دستور داده تا راه‌هایی را برای بازگرداندن وحدت و برقراری نظم داخلی بررسی کند، یک جناح اصلی فلسطینی را به مبتذل‌ترین شکل ممکن مورد حمله قرار داد. در این نشست، ضمن دعوت به برگزاری کنفرانس بین‌المللی صلح، و تاکید بر خطرات پیش‌رو و لزوم وحدت ملی، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، مقاومت فلسطین را با عباراتی تند و زننده، به شدت مورد حمله قرار داد و حماس را به خاطر تسلط بر نوار غزه در سال 2007 محکوم کرد و گفت حماس باید گروگانهایی را که در اختیار دارد آزاد کند، مسئولیت‌های غزه را واگذار کند و سلاح‌های سبک و سنگین خود را به تشکیلات خودگردان فلسطین تحویل داده و اداره غزه را به تشکیلات خودگردان فلسطین واگذار کند و به یک حزب سیاسی تبدیل شود. او گفت «حماس به اشغالگران جنایتکار [اسرائیل] بهانه داده تا جنایاتشان در نوار غزه را مرتکب شوند، مهم‌ترین آن گروگان‌گیری است»...
این نخستین بار است که پس از آغاز جنگ اکتبر 2023 چنین درخواست ها و اظهارات تندی به‌صراحت مطرح می‌شود .اظهارات عباس می‌تواند سرآغاز بازآرایی قدرت در غزه برای مهندسی روز بعد از جنگ باشد .
عباس با مسئول دانستن حماس، عملا در پی تبرئه اسرائیل و خودش در این نسل کشی برآمد. او به جای مواجهه با فاجعه جاری در غزه و بدون ارائه طرحی برای آینده و برای وحدت فلسطین - به ویژه با توجه به تهدیدات متعددی که فلسطین با آنها مواجه است، با دستکاری در تاریخ سعی در پاک کردن مسئولیت خود در تجزیه جنبش ملی فلسطین و نادیده گرفتن نقش خود در تضعیف نتایج انتخابات 2006 کرد که تحت نظارت ناظران بین‌المللی برگزار شد. بعلاوه، با توجه به اینکه نتانیاهو در ماه فوریه و پیش از آن اعلام کرده «روز بعد از جنگ غزه، حماس و تشکیلات خودگردان فلسطین وجود نخواهند داشت» درخواست او از حماس برای زمین گذاشتن سلاح‌های خود و واگذاری کنترل غزه به تشکیلات خودگردان شبهه برانگیز بود. عباس که بارها اعلام کرده آماده به‌دست گرفتن مدیریت غزه پس از جنگ است، در حالی درباره غزه صحبت کرد که کرانه باختری تحت حاکمیت او هدف حملات شهرک‌نشینان، توسعه شهرک نشینی، تخریب خانه‌ها و تجاوز به مسجدالاقصی است. عباس که در انتخابات9 ژانویه 2005 تا 2009 به ریاست جمهوری و رهبری تشکیلات خودگردان انتخاب شد، از بعد از پایان 4 ساله قانونی در سال 2009 تا کنون در قدرت حضور دارد و بدون برگزاری انتخابات از ترس شکست احتمالی در مقابل حماس و به دلیل تنش های داخلی، تشکیلاتی ناکارآمد و از هم گسیخته را رهبری می کند که حتی قادر به حمایت از مردم خود در کرانه باختری نبوده و حال مدعی غزه شده است. نظرسنجی سپتامبر 2024 توسط مرکز تحقیقات سیاست و نظرسنجی فلسطین نشان داد که در یک انتخابات فرضی بین سه نامزد، تنها شش درصد از فلسطینی‌ها به عباس رأی می‌دهند، در حالی که 32 درصد به مروان برغوثی از فتح و 31 درصد به یحیی سینوار، رهبر حماس، که چند هفته پس از انجام نظرسنجی توسط نیروهای اسرائیلی کشته شد، رای می دهند. این نظرسنجی بی اعتباری عباس را در میان افکار عمومی فلسطینیان نشان داد. بعلاوه، عباس درحالی از مقاومت خواسته اسرای اسرائیلی را تحویل دهد که نزدیک به 10 هزار اسیر فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی حضور دارند. همچنین، او در حالی می‌خواهد مقاومت سلاح خود را تحویل دهد، که تشکیلات خودگردان در کرانه باختری عملا ناکارآمدی خود را ثابت کرده و تصویر تشکیلات و رهبری آن در اذهان مردم مملو از بی اعتمادی و عدم اطمینان است. همچنین، این ادعا که موضوع «گروگان‌ها» بهانه‌ای برای اسرائیل است تا جنگ را ادامه دهد، مردود است. همانطور که اسموتریچ 21 آوریل دو روز قبل از تشکیل شورای مرکزی با تاکید بر نابودی حماس گفت: «آزادی گروگان‌ها مهمترین هدف نیست. هدف اصلی از بین بردن مشکل غزه است...» اگر موضوع گروگان‌ها و لزوم آزادسازی آنها، بهانه اسرائیل برای ادامه جنگ غزه است، پس بهانه آن در جنایاتش در کرانه باختری چیست؟ چه بهانه‌ای رهبری تشکیلات خودگردان، نخست‌وزیر و وزرای او را در معرض تحقیرآمیزترین اقدامات در مورد رفت و آمد، چه در کرانه باختری و چه برای سفر به خارج از کشور قرار می دهد؟ بهانه اسرائیل برای تجاوزات خود به اماکن مقدسه فلسطینیان چیست؟ آیا عباس اعترافات اخیر یوآو گالانت در مورد ادعای تونل های فیلادلفی و اظهارات رونن بارِ رئیس شاباک در مورد اقداماتی که دولت برای طولانی کردن جنگ و از بین بردن هرگونه شانس برای پایان دادن به آن انجام می داد، و اظهارات خانواده های اسرا و گروهی از مقامات ارشد، که نتانیاهو و دولت راستگرای او را برای ادامه جنگ مقصر می دانند، نشنیده است؟
پیش از برگزاری این نشست، حماس در بیانیه‌ای مطبوعاتی درباره نشست شورای مرکزی فلسطین در رام‌الله اعلام کرده بود، برگزاری این نشست در شرایط حساس کنونی می‌تواند فرصتی واقعی برای شکل‌گیری موضعی ملی و یکپارچه در برابر سیاست‌های نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه و اقدامات پاک‌سازی نژادی و کوچ اجباری در کرانه باختری و قدس باشد و خواستار اجرای تصمیمات پیشین شورای مرکزی به‌ویژه توقف هماهنگی و همکاری امنیتی و قطع روابط با رژیم صهیونیستی شده، بر لزوم گسترش مقاومت مردمی و سیاسی در برابر طرح‌های یهودی‌سازی و شهرک‌سازی رژیم اشغالگر در کرانه باختری تأکید کرده بود...
با توجه به اخبار منتشره، هیچ یک از این خواسته ها محقق نشد و سناریوی طراحی شده با طرح اتهامات تند علیه مقاومت اجرا شد.
اظهارات عباس و انکار عمدی واقعیت‌های موجود، با واکنش گسترده‌ای از انتقادات رهبران فلسطینی از گروه های مختلف، کمیته‌های مقاومت فلسطین، انجمن خانواده‌های شهدای فلسطینی و فعالان فضای مجازی مواجه و مغایر منافع ملی فلسطین، عامل تشدید شکاف داخلی، مانعی برای ایجاد وحدت ملی و همسو با سیاست‌های رژیم صهیونیستی دانسته و گفته شد او به جای تمرکز بر رنج‌های مردم فلسطین زیر فشار محاصره، گرسنگی و حملات مداوم، به‌جای محکوم‌کردن دشمن مردم فلسطین که معامله تبادل اسرا را به شکست کشانده، به حمله به مقاومت پرداخته و مسئولیت جنایات اشغالگران و تجاوزات مداوم آن‌ها را بر دوش قربانی جنایات گذاشته، رژیم صهیونیستی را در ادامه نسل کشی ساکنان نوار غزه و کرانه باختری و سراسر اراضی اشغالی فلسطین محق دانسته، جنایت های آنرا توجیه کرده است.
بر کسی پوشیده نیست که تشکیل شورا، نوزده ماه پس از جنگ، محاصره، پاکسازی قومی و نسل کشی، در چارچوب انطباق با طرح های خارجی با هدف احیای اقتدار خود برای «روز بعد» جنگ بود. به‌جای اینکه تشکیل شورا پس از غیبت طولانی دلیلی برای خوش‌بینی نسبت به آینده و وحدت فلسطینیان باشد، تشکیل شورا باعث تعمیق و افزایش خطر شکاف بین گروههای فلسطینی و ناامیدی ملت فلسطین نسبت به آن شد و آرمان های ملت فلسطین را نادیده گرفت. در مصوبات شورا کوچکترین درخواست ملی از موسسات رسمی فلسطین برای مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی و تلاش برای متوقف کردن جنگ در غزه و نیز مقابله با تجاوزات علیه کرانه باختری و اردوگاه های آن، تلاش برای کوچاندن ملت فلسطین، تشدید شهرک سازی و تلاش ها برای یهودی سازی قدس و مسجد الاقصی نشد. این نشست آشکارا نتایج گفتگوهای ملی قبلی از جمله توافق پکن را که بر تشکیل دولت وفاق ملی به عنوان اولین گام برای یکپارچه سازی مجدد جبهه داخلی فلسطین و تشکیل نهادهای سیاسی فلسطین بر پایه مشارکت و نمایندگی واقعی تاکید داشت، نادیده گرفت.
نهاد تاریخی سازمان آزادی‌بخش فلسطین که رسماً به عنوان نماینده مردم فلسطین شناخته می‌شود، زمانی یک نیروی متحدکننده فلسطینیان بود. اکنون با اعمال سیاست های تحت رهبری محمودعباس موجد و موجب تفرقه، شکاف و اختلاف میان گروه های فلسطینی شده است. او به جای دعوت به وحدت و مقاومت در برابر جنایات جنگی اسرائیل زبان تند و گزنده را برگزید. عباس با این سخنان آخرین فرصت را برای ترمیم اعتبار خود و کسب اعتماد مردم و گروههای فلسطینی از دست داد.