بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - خراسان / « پیام های 11 اسفند » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم دکترحامد رحیم‌پور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
با مشخص شدن نتیجه انتخابات دو گزاره برجسته شد. اول مشارکت حدود41 درصدی، دوم پیروزی نسبی جناح پایداری و جریان منتسب به آقای رائفی‎پور. مشارکت در انتخابات در سه دوره اخیر نیز نسبت به ادوار گذشته پایین آمده است و هر سه زیر50 درصد را ثبت کرده است؛ از طرفی میزان آراءباطله نیز رکورد زده است که باید حاکمیت همه زوایا و ابعاد و چرا‌های آن را به‌دور از فضا‌سازی‌ها بررسی و در روند اداره کشور لحاظ نماید. با این حال به نکاتی درباره پیام‎ها و پیامدهای انتخابات11 اسفند اشاره می شود:
 1- دشمن اصلی‎مان یعنی رژیم صهیونیستی در وضعیت جنگی است و طبیعتا خواسته‎ اش کشاندن ناامنی به درون ایران است. با توجه به متشنج بودن فضای منطقه اما شاهد برقراری امنیت کامل در ایام انتخابات و‌ روز انتخابات بودیم که البته موفقیت کمی نیست و باید هم شکر خدا را به‎جای آورد و هم خداقوتی جانانه به همه عوامل نظامی و امنیتی بگوییم.
2-سامانه رأی‌دهی بخشی از ملت الزاماً از تکلیف یا تلفیق حق و تکلیف تبعیت نمی‌کند. همچنان درصد نسبتا ثابتی، فارغ از تحت تاثیر قرارگرفتن از محیط پیرامون، پایه رأی کشور را تشکیل می دهند اما سقف کسانی که در دهه 60 این‌گونه رأی می‌دادند کاهش یافته و بخش‌هایی از جامعه مانند طبقه متوسط صرفاً آن را حق می‌پندارند و شرایط زندگی و کشور در تصمیم‌شان مهم است. درواقع آن‎ها رأی دادن برای نظام و مقابله با دشمن را لازم می‌دانند، اما کافی نمی‌دانند و تأثیر رأی را در زندگی خود می‌خواهند ببینند و اگر نبینند انگیزه آنان فرو می‌کاهد. ازسوی دیگر، محدودیت ها و برخی قوانین دست و پاگیر در عرصه تبلیغات انتخاباتی و همچنین ورود دهه هشتادی‎ها به دایره رای دهندگان که اصلا دوران پرشور انتخاباتی را مثل دهه هفتاد و شصت و... تجربه نکرده اند را در کنار مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی که البته دلیل اصلی است ،می‎توان از دیگر دلایل کاهش مشارکت دانست.
 3-کشور ایران متعلق به همه ایرانیان است، شاید آن 60 درصد در این مقطع به هر دلیلی تصمیم گرفته اند در انتخابات مشارکت نکنند اما آنان نیز دوستدار این کشور هستند و با شرط رفع موانع و تدبیر مسئولان میزان مشارکت در دوره های آینده می تواند مجددا افزایش یابد.باید از بد و بیراه گفتن و مقصر جلوه دادن و حمله به دیگر جریان ها بابت کاهش مشارکت و ... پرهیز شود.

4-ضروری است با تشکیل تیم هایی با حضور افرادی از جامعه مدنی بی طرف،اندیشکده ها،نهادهای مسئول و... به شکلی که تشریفاتی به نظر نرسد ، دلایل کاهش مشارکت و نارضایتی ها بررسی و نتیجه اعلام شود. افراد تشکیل دهنده بسیار مهم است. مسئولان مربوط در اسرع وقت نسبت به ریشه یابی دلیل یا دلایل عدم مشارکت مردم اقدام کرده و با تدوین یک سند راهبردی نسبت به رفع جدی موانع مشارکت مردم اقدام نمایند.
 5-باید این را بپذیریم که بخشی از سرمایه اجتماعی نظام، سرمایه گروه‌های سیاسی و جریانات و احزاب است. وقتی سرمایه اجتماعی جریان‌های سیاسی تحلیل می‌رود، در واقع سرمایه اجتماعی نظام کاهش یافته است. جبران این سرمایه از دست رفته، در گرو احیای فعالیت سیاسی گروه‌های مختلف در کشور است نه از بین بردن پایگاه اجتماعی آن‌ها. با حذف مرجعیت سیاسی هر یک از افراد و جریان‌های موجود، قطعه‌ای از بدنه اجتماعی نظام دور انداخته می‌شود.باید برای این معضل فکری کرد. جلوی از بین رفتن گروه‌های موجود را گرفت و بستر پدیدآمدن جریان‌های جدید را تسهیل کرد.
 6- مجلس دوازدهم احتمالا مجلس یکدستی نخواهد بود.نبرد و تنش‌های لیست‌ها به داخل مجلس سرایت می کند.اما وجود سلایق و صدای مختلف این فرصت را نیز برای ایجاد نشاط سیاسی در مجلس می تواند فراهم کند.از این رو شاید مجلس آتی انگیزه برای مشارکت‌های بعدی را نیز بالا ببرد.
 7- نظام جمهوری اسلامی در کنار اسلام، قانون‎گرایی و دشمن ستیزی، یک رکن مهم دارد که «مردم» هستند. توجه کنیم که این دستاورد نه یک دستاورد با قدمت تاریخی که یک دستاورد 45 ساله است. یعنی پس از قرن ها که در ایران ،شاه حرف اول و آخر را می زد، تازه حدود چهار دهه است که حق حکمرانی به مردم سپرده شده است. این را مقایسه کنید با برخی نظام های ریاستی در جهان که 235 سال از انتخاب نخستین رئیس جمهورش می گذرد. این مقایسه مهم نشان می دهد که برای رسیدن به یک بلوغ سیاسی بالا، به نحوی که در کنار تشکیلات و حزب های مختلف، شیوه رقابت های انتخاباتی و اساسا انتخاب ها، به ساختاری با خطای کم و گزینش بهترین داوطلبان برسد، باید صبر و کمک کرد تا به تدریج با انباشت تجربه، آسیب ها کم و نقاط قوت بیشتر شود.با این حال و با وجود سن کم حکمرانی مردم بر مردم در ایران، بازهم رقابت های انتخاباتی سبب می شود جریان های شکست خورده طیف های مقابل خود را با اصطلاحاتی همچون «انتخاب غلط» سرزنش کنند. بی آن که به نتیجه چنین مسیری اندیشیده باشند. در حقیقت صندوق رای، محلی است که قرار است به دعواهای حزبی و خیابان کشی ها و احیانا جنگ های داخلی پایان دهد نه آن که خود آغازی باشد بر این دعوا که شما انتخاب غلط داشتید و ... . انتخاب هرفرد با هر فکر و اندیشه‎ای وقتی در فرایند نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی قرار گرفت، حق مردم است و نمی توان به سادگی به مردم نهیب زد که شما اشتباه انتخاب کردید. باید اجازه دهیم روند بلوغ سیاسی و حکمرانی مردم ایران که 45 سال دارد و در مقابل صدها سال خودکامگی، نهالی کوچک است، طی شود.
 8-اکنون نیز جریان پیروز در شرایط سختی وارد مجلس دوازدهم می‌شود که آسیب دیدن امید، فشار اقتصادی و روانی دشمن مسائلی هستند که چشم‌های ملت برای اصلاح را به مجلس دوخته است. آزمون منتخبین، آزمونی سخت، بزرگ و تاریخی است. برنامه، توکل، تلاش و اولویت‌شناسی کمک‌کننده است. حرف‌های احتمالی هزینه زا و تند از تریبون زدن به‌جای عمل مؤثر نیز می‌تواند مجلس جدید را به چالش بکشد آن‎هم در شرایطی که انتظار مردم از ارکان قدرت و قوای تصمیم گیری، با توجه به تغییر و تحولاتی که در عرصه‌های مختلف اجرایی و تقنینی رخ داده،حل مشکلات کشور و بهبود شرایط و ارتقای سطح زندگی است.