بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - صبح نو / « تصور خام روحانی از نظام جهانی » عنوان سرمقاله سردبیر روزنامه صبح نو به قلم مرتضی کامل نواب است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
بعد از رد صلاحیت، برخی به نقد شخصیت روحانی و اخلاقیات وی پرداختند تا نشان دهند این رد صلاحیت درست و صحیح بوده است. این موارد که پرشمار هم هستند، به جای خود؛ اما مهم است توجه کنیم که مهم‌تر از شخصیت این فرد، گفتمانی است که او به کار بست و با آن دهه نود ایران را سوزاند.
هسته اصلی گفتمان روحانی، «تنش‌زدایی با غرب به رهبری آمریکا» بود. او ادعا می‌کرد اگر با کدخدای غرب ببندیم، بقیه‌ اذناب او هم کاری به ما نخواهند داشت و بعد آمارهای اقتصادی، خودبه‌خود رشد می‌کند. این گفتمان همه‌ مشکل کشور را در تحریم خلاصه می‌کرد. همچنین تصور می‌کرد اگر بهانه هسته‌ای را از غرب بگیریم (و درواقع در بخشی از دستاوردهای هسته‌ای کوتاه بیاییم) آنها دیگر کاری به کار ما نخواهند داشت و زمینه برای رشد اقتصادی مهیا خواهد شد.
نباید از کنار این گزاره‌ها به سادگی گذشت. سرگذشت یک دهه‌ ملت ما با همین جملات، به چالش گرفته شد؛ اما تجربه‌ این موارد چه به ما یاد داد؟ اول اینکه مسأله اصلی آمریکا، ایران قوی بود. به علت شرایط منطقه و درگیری با چین، ایران نباید قوی می‌شد. آمریکا به دنبال یک ایران کلنگی بود. پس اگر توافق می‌کرد، آن را به شکلی می‌نوشت که یا انتفاع اقتصادی نداشته باشد یا در حداقل‌ترین میزان آن باشد. همچنین هسته‌ای یکی از بهانه‌ها بود و با از میان رفتن آن، بهانه‌های دیگر نمایان شد. کار به جایی رسید که تیم روحانی از برجام منطقه‌ای سخن می‌گفت. یعنی تنش‌زدایی آقایان عملا توقف‌ناپذیر بود و قرار بود هرچه داشتیم را از ما بگیرد.
مسأله دیگر اینکه ریشه تمام مشکلات کشور تحریم نبود، بی‌تدبیری بود. رخدادهای دو سال اجرای برجام و ناتوانی دولت روحانی برای استفاده از همان حداقل‌های مهیا شده توسط برجام، شاهد این بی‌تدبیری‌ها بود. تصور خام روحانی درباره نظام جهانی و دعواهای موجود باعث شد کشور در چاله‌ برجام بی‌خاصیت به‌ویژه پس از خروج ترامپ بیفتد.
بازار
مهم است که برای مردم، این گفتمان را نقد کنیم تا کسی دوباره پس از چهار یا هشت سال با همان سخنان تجربه شده، کشور را متوقف نکند.