بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - اعتماد / « قدرت و مسوولیت شورای نگهبان » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته جعفر گلابی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 این روزها همه چشم‌ها به شورای نگهبان دوخته شده است تا از میان کاندیداهایی که شرایط جدید ثبت‌نام را داشته‌اند، تعدادی را تایید کند و اولین مرحله بسیار مهم و کلیدی انتخابات سپری شده مراحل بعدی آغاز شود، در صورتی که مرحله اصلی و مهم و تعیین‌کننده باید روز رای‌گیری و ناظر به اراده اکثریت مردم بود. این شورا اختیارات فراوانی دارد که با تفسیر از نوع نظارت خود که بعدا به قانون تبدیل شد نه تنها بر روند انتخابات تاثیر فراوان دارد بلکه به صورت غیرمستقیم اکثر امور کشور را در بر می‌گیرد. در واقع شورای نگهبان نسبت به عملکرد هر کدام از گزینه‌های ریاست‌جمهوری که به مردم معرفی می‌کند، مسوولیت هم دارد. در مجلس شورای اسلامی هم وضع به همین منوال است و شورای نگهبان در قبال عملکرد ضعیف یا قوی، صحیح یا سقیم نمایندگان پیشاپیش مسوولیت خود را پذیرفته است. در این صورت حداقل بخشی از وضعیت کشور از زمان اعمال نظارت استصوابی تاکنون متوجه شورای نگهبان است و معلوم نیست حامیان دوآتشه این شورا چگونه چشم بر این واقعیت بسیار مهم و کلیدی می‌بندند و از وضع موجود انتقادهای تند و همه ‌جانبه می‌کنند!؟ پرواضح است که بخشی از انتقاد آنها متوجه شورای نگهبان می‌شود حتی اگر از گرانی و تورم و فاصله طبقاتی و رانت‌خواری و اقتصاد نابسامان شکایت داشته باشند. منتقدان تند و تیز وضع اقتصادی کنونی که بعضا کاندیدای ریاست‌جمهوری هم هستند یا باید بپذیرند که نظارت استصوابی نتیجه مطلوب نداشته است یا از انتقاد خود صرف‌نظر کنند و از این طریق خواستار رای مردم نباشند. در مقابل اصلاح‌طلبان بارها گفته‌اند که اگر با سد نظارت استصوابی روبه‌رو نبودند هم افراد شایسته و صاحب رای و مقبول مردم دارند و هم برنامه‌های مدون و به روز شده برای اداره کشور داشته و دارند. اما نظارت استصوابی شورای نگهبان از این هم مهم‌تر است و به قضاوت پرمسوولیت در قبال سرنوشت 80 میلیون ایرانی ناظر است. می‌دانیم که قضاوت حتی میان دو شهروند عادی که اختلافی با هم دارند، کاری بسیار مشکل و پرمسوولیت است و دقت و عدالت و بی‌طرفی قاطعی طلب می‌کند تا جایی که امیر مومنان نگاه کردن یک قاضی به طرفین دعوا را مهم می‌شمارد و تساوی و کیفیت برابر این نگاه را شرط عدالت قاضی می‌داند. حالا شورایی که می‌خواهد بر مسند قضاوت بنشیند و تدبیر و درایت و تقوای چندین متقاضی را تشخیص دهد و امکان مسوولیت گرفتن به آنها بدهد تا چه حد باید بی‌طرف باشد و عدالت پیشه کند، امری کاملا مشخص و مبرهن است. این درست است که درنهایت مردم یکی از تایید‌ شده‌های شورای نگهبان را انتخاب می‌کنند ولی روشن است که انتخاب مردم محدود در تصمیمات قبلی شورای نگهبان است و کوچک‌ترین تفاوت در نگاه این شورای به کاندیداها می‌تواند نفع و ضررهای بزرگی را متوجه آنها کند. به عبارتی تنها در صورت بی‌طرفی کامل کفه یک یا چند کاندیدا از پیش سبک یا سنگین نمی‌شود. درحال حاضر اصولگرایان و اصلاح‌طلبان هر کدام چند نفر را به عنوان کاندیدا معرفی کرده‌اند در این میان نوع چیدن مهره‌های دو طرف ماجرا و حتی مستقلین می‌تواند سرنوشت انتخابات را رقم بزند. تایید صلاحیت یک کاندیدای مقتدر و شاخص از یک جناح و رد کاندیدای اصلی جناح مقابل نتیجه‌اش معلوم است چنانچه تایید تعداد کاندیداها از طرفین هم ممکن است سرنوشت انتخابات را از پیش روشن کند. اگر آنگونه که سخنگوی شورای نگهبان همواره گفته است که گرایشات سیاسی دواطلبان برای این شورا موضوعیت ندارد قاعدتا باید همواره چه در مجلس و چه انتخابات ریاست‌جمهوری جناحین کشور و گرایش‌های دیگر امکان حضوری نسبتا مساوی پیدا کنند مگر اینکه ادعا شود که اغلب کاندیداهای اصولگرا از قضا همواره مدیر و مدبر و با تقوا بوده‌اند و اغلب کاندیداهای اصلاح‌طلب و دیگر گرایش‌ها بی‌تقوا و نالایق و ناکارآمد از آب درآمده‌اند!؟ در انتخابات اخیر مجلس کاندیداهای اصلاح‌طلب در سراسر کشور اغلب بی‌صلاحیت شدند و کاندیداهای اصولگرا با صلاحیت از آب درآمدند و با درصدهای پایین آرا مجلسی تقریبا یک دست به وجود آمد! در هر حال شورای نگهبان با اختیارات وسیع و همه‌جانبه در همه انتخابات‌ها مسوولیت بسیار بزرگ در قبال همه اوضاع کشور را از آن خود کرده و از آن گریزی نیست. اگر این شورا در بررسی صلاحیت‌ها به کلیاتی بسنده می‌کرد و بقیه امور را به مردم می‌سپرد، مسوول وضع موجود خوب یا بد متوجه خود مردم می‌شد و کسی هم اعتراض معقول و مقبولی نمی‌توانست داشته باشد. بله مردم برخی از امور را نمی‌توانند و نباید تشخیص دهند مثلا مردم جاسوس بودن یا فساد اقتصادی کسی را نمی‌توانند تعیین کنند که با یک استعلام از نهادهای قانونی کشور قابل حصول است اما اینکه کدام گرایش سیاسی نفع و امنیت و سعادت و رفاه و پیشرفت و معنویت و آرامش و آبروی کشور را بهتر تامین می‌کند، اتفاقا در تخصص و اختیار اکثریت مردم است و آنها خوب می‌توانند در این زمینه قضاوت کنند و حق قضاوت دقیقا با آنهاست والا انتخابات معنا نداشت. در این زمینه رهبر فقید انقلاب اظهارات متعدد و صریحی دارد که جلوی هر گونه تفسیر و توجیه و تاویل را می‌بندد که اکثریت هر چه گفتند، آرای ایشان معتبر است ولو... به ضرر خودشان باشد. شما ولی آنها نیستید که بگویید این به ضرر شماست.