چاپ

اخبار محرمانه - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
محمدحسین لطف‌الهی/ محافظه‌کاران شکست خوردند اما این حزب کارگر نبود که پیروز انتخابات بریتانیا لقب گرفت. در شبی که شهروندان بریتانیایی برای انتخاب دولت ‌های محلی در انگلستان، ولز و اسکاتلند پای صندوق‌های رای رفتند، رای‌دهندگان نشان دادند که از عملکرد بوریس جانسون و حزب حاکم محافظه‌کار راضی نیستند. با این حال حزب کارگر نیز نتوانست گام‌های مطمئنی به سوی پیروزی بردارد و تردیدها درباره احتمال شکست دادن رقیب در انتخابات پارلمانی آتی را بر طرف کند.
انتخابات بریتانیا روز پنجشنبه برگزار شد و بر اساس نتایج منتشر شده تا بعدازظهر روز یکشنبه، حزب کارگر کنترل 11 شورای محلی جدید را در اختیار گرفت و کنترل 5 شورای محلی را نیز از دست داد. حزب لیبرال دموکرات نیز سه شورا بر تعداد شوراهای تحت کنترل خود افزود و تعداد نمایندگان خود در شوراهای محلی بریتانیا را به‌طور چشمگیری افزایش داد. روند انتخابات اما برای محافظه‌کاران متفاوت بود. بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلستان نتایج این انتخابات را برای حزب متبوع خود «مخلوطی» از اتفاقات خوب و بد معرفی کرده اما آمارها ثابت می‌کنند حزب محافظه‌کار با از دست دادن 491 کرسی و 12 شورای محلی و به دست گرفتن کنترل تنها یک شورای جدید بزرگ‌ترین بازنده انتخابات است. لیبرال دموکرات‌ها شادترین گروه در روز انتخابات بودند اما سبزها نیز که از دولت غیرمحبوب مستقر ناراضی‌اند و جریان مخالف دولت یعنی حزب کارگر را به اندازه کافی «قانع‌کننده» نمی‌دانند به دستاوردهای بزرگی دست یافتند. کارشناسان معتقدند نتایج انتخابات محلی در بریتانیا باعث خواهد شد فشارها بر بوریس جانسون و اعضای دولت او بیش از پیش افزایش پیدا کند. آنها همچنین باور دارند که کر استارمر رهبر حزب کارگر نیز از انتقادها به دلیل نتایج کسب شده از سوی این حزب در انتخابات، در امان نخواهند ماند. از مجموع 200 شورای محلی در سراسر بریتانیا، کنترل 74 شورا در اختیار حزب کارگر، 35 شورا در اختیار حزب محافظه‌کار، 16 شورا در اختیار لیبرال دموکرات‌ها، 4 شورا در اختیار سبزها و 4 شورا در اختیار گروه‌های مستقل قرار دارند. در 66 شورا نیز هیچ حزبی موفق به کسب اکثریت کرسی‌ها نشده است. برآوردها نشان می‌دهد حزب کارگر مجموعا حدود 35 درصد آرا را به خود اختصاص داده که حدود 4 درصد بیشتر از حزب محافظه‌کار است.
از سال 2012 به این سو، در هیچ کدام از انتخابات‌ حزب اپوزیسیون نتوانسته بود با این اختلاف دولت مستقر را شکست دهد. گاردین در این باره می‌نویسد: «سران حزب کارگر دلایل بسیار زیادی دارند که امشب خوشحال باشند اما آنها با واقعیت‌هایی رو به رو هستند که نمی‌گذارند این خوشحالی‌ها چندان دوام پیدا کند. آنها توانستند بر تعداد زیادی از شوراهای محلی بریتانیا تسلط پیدا کنند اما آرای مأخوذه حزب کارگر نشان می‌دهد آنها چندان پیشرفت قابل توجهی در مقایسه با انتخابات چهارسال قبل نداشته‌اند و این برای حزب یعنی زنگ خطر.» وضعیت حزب کارگر در ولز و اسکاتلند بهبود یافته بود. آنها در لندن و بخش‌های جنوبی انگلستان نیز پیروزی‌های چشمگیری کسب کردند اما آرای حزب کارگر در مناطق مرکزی پیشرفتی را نشان نمی‌داد و در مناطق شمالی نیز افت محسوس آرای آنها باعث شد عملا مجموع آرا در مقایسه با دور قبل تفاوتی برای حزب کارگر نداشته باشد. حزب محافظه‌کار در سایه رسوایی‌های به بار آمده اخیر، کنترل پایگاه‌های حمایتی سنتی خود در لندن را از دست داده و در سایر نقاط نیز در انتخابات محلی متحمل ضرر شده است. برای اولین‌بار، حزب کارگر در شورای «وست مینستر» که ناحیه‌ای است که اکثر نهادهای دولتی در آن واقع شده‌اند، پیروز شد. محافظه‌کاران همچنین کنترل ناحیه «بارنت» را که از سال 1964 در همه انتخابات جز دو مورد در دست حزب بوده است، از دست دادند. «کر استارمر»، رهبر حزب کارگر در جمع هواداران این حزب در لندن گفت: نتیجه فوق‌العاده، کاملا فوق‌العاده. باور کنید. این یک نقطه عطف بزرگ برای ما از اعماق انتخابات عمومی 2019 است. بی‌بی‌سی نوشته است: «نتایج فعلی نشان نمی‌دهد که حزب کارگر در وضعیتی قرار داشته باشد که در یک انتخابات سراسری بتواند به قدرت بازگردد.» پیش‌تر رسوایی موسوم به «پارتی گیت» برای جانسون و کابینه‌اش دردساز شده بود. وی در پی این رسوایی اعلام کرد که عذرخواهی می‌کند، اما حاضر به استعفا نیست. پارتی گیت به مجموعه میهمانی‌هایی گفته می‌شود که دفتر نخست‌وزیر انگلیس طی سال گذشته و در اوج بحران کرونا، در حالی برگزار کرد که تحت تدابیر شدید قرنطینه، دیدار بیش از دو نفر حتی در فضای باز هم مجاز نبود. همچنین بر‌ملا شدن برگزاری مهمانی دیگری نیز همزمان با خاکسپاری شوهر ملکه انگلیس بر وخامت این رسوایی‌ها افزود.
نتیجه تاریخی انتخابات در ایرلند
حزب «شین فین» در انتخابات پارلمانی ایرلند شمالی روز شنبه 7 ماه مه یک پیروزی تاریخی و سرنوشت‌ساز را رقم زد و اکثر کرسی‌های پارلمان در بلفاست را از آن خود کرد. به گزارش یورونیوز، این حزب ناسیونالیست و جمهوری‌خواه که به‌شدت مخالف برکسیت نیز است به موجب نتایج انتخابات با کسب 27 کرسی در برابر 24 کرسی که حزب دموکراتیک اتحاد‌گرا به دست آورد، بیشترین کرسی‌ها را به خود اختصاص داد. این نتایج به نوعی خروجی نظرسنجی‌های قبلی را تایید می‌کند که نشان می‌داد بازوی سیاسی ارتش جمهوری‌خواه ایرلند به بزرگ‌ترین قدرت سیاسی در پارلمان محلی ایرلند تبدیل خواهد شد. میشل اونیل، رهبر شین فین در ایرلند شمالی پیروزی حزبش را «تاریخی» خواند و اعلام کرد که این حزب «برای همه سخت کار خواهد کرد.» رهبر شین فین در ایرلند شمالی با وعده غلبه بر انشعابات و فاصله‌ها افزود که این بخش از بریتانیا با پیروزی تاریخی حزب ملی‌گرا بر اتحادیه‌گرایان در مجلس محلی، وارد «عصر جدیدی» خواهد شد. او گفت: «امروز لحظه بسیار مهم تغییر است. رهبری من فراگیر خواهد بود، تنوع گرامی داشته خواهد شد و حقوق و برابری برای کسانی که در گذشته طرد شده‌اند، مورد تبعیض قرار گرفته یا نادیده گرفته شده‌اند، تضمین خواهد شد.»
از زمان تاسیس ایرلند شمالی، این منطقه که بخشی از خاک بریتانیا محسوب می‌شود با اکثریت ساکنان پروتستان خود توسط سیاستمداران متعلق به حزب دموکراتیک اتحاد‌گرا (یونیونیست‌ها) که حامی اتحاد با لندن هستند، رهبری و هدایت می‌شوند. در صورت تایید نهایی نتایج انتخابات، شین فین، شاخه سیاسی سابق ارتش جمهوری‌خواه‌ایرلند (ایرا) پست وزیر اولی را در بلفاست، پایتخت، از آن خود خواهد کرد. شین فین که پیش‌تر مسائل اقتصادی را محور مبارزات انتخاباتی قرار داده و خود را به عنوان یک نیروی سیاسی مترقی معرفی کرده بود همچنین تلاش خواهد کرد که ایرلند شمالی را که جزیی از بریتانیاست با جمهوری ایرلند به مرکزیت دوبلین که کشوری مستقل و عضو اتحادیه اروپاست است، متحد کند. در پی مشخص شدن نتایج انتخابات در جمهوری ایرلند، مری لو مک دونالد، رهبر شین فین دراین کشور از «اتحاد ایرلند» به عنوان بهترین طرح یاد کرد و گفت: «این بزرگ‌ترین فرصت برای همه ماست که در این جزیره زندگی می‌کنیم.» خانم مک دونالد با اشاره به این موضوع که این تغییر باید دموکراتیک باشد، یادآور شد که به نظر او برگزاری دو همه‌پرسی ظرف پنج سال امکان‌پذیر خواهد بود. از سوی دیگر جفری دونالدسون، رهبر یونیونیست‌ها که بزرگ‌ترین حزب حامی اتحاد با لندن در ایرلند شمالی به حساب می‌آید، اعلام کرده است که هفته آینده پس از اعلام برنامه دولت بریتانیا در خصوص نحوه تعامل و تبادلات تجاری با اتحادیه اروپا درباره ورود به یک دولت مشارکتی محلی تصمیم‌گیری خواهد کرد.