چاپ

اخبار محرمانه - زاهدی در خاطراتش می نویسد: آقای هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه سابق آمریکا از افراد وفاداری بود که تقریباً هر روز به شاه در دو نوبت تلفن می کرد.

یک روز که من در کنار اعلیحضرت بودم و کیسینجر تلفن کرد، شاه به او گفت: «اکنون متوجه شده‌ام که آمریکایی‌ها مردمی ناسپاس و نامرد هستند. من تمام عمرم را در خدمت به ایالات متحده آمریکا گذراندم و اکنون آمریکا حتی اجازه نمیدهد در یکی از بیمارستان‌های آن کشور بستری شوم...»
شاه به کیسینجر گفت: من دیر متوجه خوب و بد شدم. ای کاش میشد تاریخ یک بار دیگر تکرار شود تا به جبران یک عمر دوستی با شما به دشمنی با شما برخیزم!
او به کیسینجر گفت: آمریکاییها باید تعصب در دوستی را از شوروی‌ها یاد بگیرند، که چطور برای حمایت از دوستانش حتی دست به لشکرکشی میزند.
کیسینجر در این مکالمه تلفنی قول داد تا راه ورود شاه به آمریکا را هموار کند. عمده ثروت و داراییهای اعلیحضرت و اعضای خانواده پهلوی در آمریکا بود و شاه مایل بود خودش هم به آمریکا برود تا بتواند از قدرت اقتصادی‌اش بهره‌برداری نماید.
شاه از برخورد آمریکاییها گیج شده بود. طبق مقررات اداره مهاجرت آمریکا هر خارجی که یک میلیون دلار سرمایه وارد آمریکا کند میتواند بدون روادید وارد آمریکا شود و در آنجا اجازه اقامت دریافت کند، در حالی که اعلیحضرت میلیاردها دلار دارایی در آمریکا داشت و حالا او را راه نمیدادند.
اعلیحضرت که از برخورد آمریکا فوق‌العاده عصبانی بود به کیسینجر گفت: «مسلماً سرنوشت من درس عبرتی برای رهبران ممالک خاورمیانه و سایر کشورها خواهد بود که منبعد به ایالات متحده دل نبندند و نسبت به حمایت آن کشور مطمئن نباشند.»