چاپ

اخبار محرمانه - آفرینش / « نوع مجازات باید سازنده برای مجرم و تأثیر فرهنگی برای جامعه به همراه داشته باشد » عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم حمیدرضا عسگری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
مدتی پیش درمورد نگرش مثبت برخی قضات در صدور برخی احکام برای مجرمین به خصوص در حوزه مسئولیت اجتماعی نوشتیم و آن را اقدامی شایسته و رویه ای جدید قلمداد کردیم که بهتر است دیگر قضات نیز به آن توجه کنند.
احکام موثر و قابل توجهی در این فضا صادر شد از جمله کمک به همیاران پلیس، کمک به پارکبانان بوستان های شهری، کار در کتابخانه ها و موزه ها، فعالیت در حوزه های فرهنگی و مسئولیت اجتماعی، که هرکدام جدای از اینکه به عنوان مجازاتی سازنده برای مجرم تلقی می شد،
تأثیر فرهنگی مناسبی برای جامعه به همراه داشت که تلطیف و نگرش مثبت مردم به سیستم قضایی بخشی از آن بود.
نکته قابل تأمل و بسیار ظریف در بین این احکام عدم سنخیت مجازات با شخصیت و کیفیت جرم وی می باشد. به عنوان مثال برای فردی که اقدام به سرقت می کند، تجویز کتب هایی با محتوای معنوی در تقبیح چنین جرائمی و یا محتوای اجتماعی و عاقبت آن برای جامعه و بازگشت اثرات سوء چنین بزه هایی به خود فرد، می تواند اثربخشی و اثرگذاری مناسبی برای مجرم داشته باشد.
البته این اطمینانی درمورد اثربخشی حداکثری وجود ندارد اما قطعاً این رویه تعیین مجازات از رفتن فرد به داخل زندان و مبتلا شدن به تبعات دیگر بسیار بهتر است.
اما همین کتب با چنین محتوایی نمی تواند برای یک مجرم یا متهم سیاسی با جرائم مدنی مفید به فایده باشد. چرا که جنس جرم چنین فردی با مجازات فرهنگی این چنینی سنخیت ندارد. درمواردی مشاهده شده که برای برخی افراد مجازات هایی از جمله خواندن و خلاصه کردن کتب صادر شده است.
جنس بعضی از این کتب اسلامی از جنس ایدئولوژی سازی است و به گونه ای نظریه های اسلامی را ترویج و تفسیر می کند. لذا نمی تواند برای مجرمی سیاسی یا جوانی که به لحاظ فعالیت ها یا ناهنجاری های فرهنگی بازخواست شده است چنین احکامی را صادرکرد. چرا که نه تنها موجب سازندگی نمی شود، بلکه زمینه بغض و نفرت بیشتر را فراهم می سازد.
اساساً هرگونه تبلیغ مفاهیم فرهنگی برپایه اصل تفاهم و در فضای جذبی صورت می گیرد. نمی توان انتظار داشت فردی که در جایگاه متهم یا مجرم به واسطه مجازات تعیینی دچار محدودیت شده، برای پذیرش آرا و مفاهیمی که ممکن است با آن مخالف و یا شناختی نسبت به آن ندارد، آمادگی داشته باشد.
چرا که ارائه کتب خاص به آنها تداعی کننده بحث و مذاکره ای یکطرفه است که صرفاً فرد متهم یا مجرم باید آن را بشنود و بپذیرد . درحالی که وی در این مقطع نیاز مبرم به شنیده شدن دارد تا خود را تخلیه کند. قصد دخالت در امور قضایی نداریم اما به نظر می رسد برای چنین افراد و مجرمینی، ارجاع به مشاوره های حقوقی،سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بیش از هر چیز دیگر موثر باشد.
این مسئله شنیده شدن آثاری مفید و سازنده برای تمام اقشار جامعه دارد. حتی افراد و اقشاری هم که جرمی مرتکب نشده اند، اما منتقدند و یا فشارهای مختلف آنها را عصبی و وامانده ساخته است، با شنیده شدن و حرف زدن و تخلیه شدن، یک انرژی مفید و مثبت کسب خواهند کرد.