بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ایران /« بازیگران گفتمان غربگرا کجا را نشانه گرفته‌اند؟! » عنوان یادداشت روزنامه ایران به قلم حسام الدین برومند است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
شرکت‌های صوری و کاغذی، ترفندها و سناریوهای متعددی برای پیشبرد اهداف اقتصادی خود دارند و کاملاً با لطایف‌الحیل و نگاه کاسبکارانه می‌کوشند در حالی که خود را موجه جلوه می‌دهند از پرداخت مالیات فرار کنند و خیلی به کسی و جایی پاسخگو نباشند اما در بزنگاه‌های حساس، دست به پولشویی و کلاهبرداری می‌زنند. این یادداشت در تحلیل وضعیت این شرکت‌ها نیست بلکه از باب تقریب به ذهن و از آنجایی که در مثل مناقشه نیست، سعی کرده به تحرکات یک جریان سیاسی مرموز بپردازد که از تسهیلات سیاسی و رسانه‌ای در کشور بهره می‌برد اما در بزنگاه‌هایی همسو با ضدانقلاب و معاندان جمهوری اسلامی، پازل دشمن را پُر می‌کند و در واقع به‌جای آنکه یک حزب سیاسی یا جریان سیاسی منتقد درون حاکمیت تعریف شود بیشتر یک اپوزیسیونی است که ژست اصلاحاتی و انتقادی به خود می‌گیرد!
این جریان سیاسی مرموز یک معیار روشن دارد و عیار خودش را با سیاست‌های جبهه غرب می‌سنجد. اگر جمهوری اسلامی ایران در کوران مذاکره با طرف غربی باشد، تیتر می‌زند که «امضای کری تضمین است»، اگر جمهوری اسلامی در برابر تهدید دشمن، از قدرت موشکی خودش رونمایی نماید، ندا سر می‌دهد که روزگار، روزگار مذاکره است و دوران موشک گذشته است! اگر دولتی هم بر مبنای سیاست متوازن و قاعده موازنه قدرت، قراردادهایی با قدرت‌هایی بیرون از اردوگاه غرب ببندد، باز این جریان صدایش بلند می‌شود که راه اشتباه است! اگر یک همایش بین‌المللی درباره بانوان تأثیرگذار در پاسخ به سیاسی کاری سازمان ملل در لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن هم برگزار شود، این جریان مرموز عصبانی می‌شود که چرا چشمآبی‌ها و مو بلوندها در این همایش نبوده‌اند!
اساساً کارکرد یک جریان مرموز در صحنه سیاسی کشور، این شده است که حتی نقاط قوت جمهوری اسلامی ایران را در مدار تفسیر نگاه اپوزیسیونی قرار بدهد.
 کارکرد این جریان مرموز تولید یک شبکه موازی و همکار با گفتمان غربگرا است که در حال عملیات روانی و رسانه‌ای علیه نقاط قوت جمهوری اسلامی هستند. روشنفکر این جریان مرموز، محکمات فکر اسلامی را نشانه می‌رود، فعال سیاسی آن جریان، جمهوری اسلامی را به تندروی متهم می‌کند و رسانه‌های سیاسی این جریان، خود را وکیل مدافع غرب می‌دانند. بدتر از همه، این است که شبکه‌ای از نیروها و افراد تربیت شده در این جریان مرموز سیاسی، به اسم دانشجو، خبرنگار یا فعال حقوق زنان و... آلوده به اقداماتی علیه امنیت ملی و حتی جاسوسی و وطن‌فروشی شده‌اند که در پی آشوب‌ها و اغتشاشات اخیر، نقاب نفاق از چهره برخی از آنها افتاد و معلوم شد که در کدام کشورها و تحت نظر کدام سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه برای آشوب و اغتشاش و عملیات رسانه‌ای آموزش دیده‌اند. این تراژدی بزرگ برای این جریان مرموز به گونه‌ای بوده است که نتوانستند دست به حاشا بزنند.
نسخه‌ای که این جریان برای جمهوری اسلامی ایران دنبال می‌کند این است که با غرب سازش نماید، امتیاز تام و تمام بدهد، در ‌هاضمه نظم امریکایی هضم شود، از اصول و محکمات دینی بخصوص در حوزه اجتماعی دست بکشد و به قول خودشان و مرجعان غربی‌شان روند نرمالایز را به انتها برساند! اما واقعیت 43 سال اخیر ثابت کرده که جمهوری اسلامی چیزی جز مردم نیست و این مردم به تعبیر آن سردار دل‌ها، ملت امام حسین(ع) هستند.